სიძულვილამდე ჯერ შორია.
თუმცა ჩვენ ვთამაშობთ,
მაშინ როცა გვძინავს.
და მაშინ როცა ვუყურებთ
ერთმანეთის მღვრიე თვალებს.
როცა ერთმანეთის სიახლოვე
გვაიძულებს წასვლას.
წასვლას სხეულს იქეთ.
წასვლას სამყაროს იქეთ.
წასვლას იქეთ.
ისახება ჩვენი შტრიხები.
მოწამლული ერთფეროვნებით,
დავიწყებით, მანკიერი გრძნობით.
ჩვენ შევსვით ერთმანეთის სიშორე.
ჩვენ შევსვით შიშით და სიძულვილით სავსე პოლუსები.
და მერამდენედ დავასრულეთ გაუგებრობით.
Комментариев нет:
Отправить комментарий