ჩემი ტილოები ამშრალებდნენ ღმერთის ნაფეხურებს არტ-კაფეებში
უცხო ხელები კი მონდომებით ასუფთავებდენ იატაკზე შემხმარ უცნაურ ნამცეცებს.
იმ დღეს მივხვდით, რომ ღმერთი არ არის ირლანდიელი გენიოსი
და არც კინორეჯისორი.
ტელეფონის ზარმა შემაშფოთა, რადგან ტელეფონი არ მქონდა.
ჰალუცინაციების ქაოსი მაჩუქა არადაბადებისდღეზე უტელეფონობამ.
ჰალუციანაციებმა ჩაიარეს და დამრჩა სველი თეთრეულით სავსე მარტოობა.
შეხებამ შეაჩერა დრო...
დრო თეთრკედლიანი პალატებია, რომლებშიც პაციენტებზე ატარებენ ექსპერიმენტებს...
შეიძლება პაციენტებიც ეუფლებიან მათ, ან სულაც პალატები გაურბიან ერთფეროვან სიცარიელეს საკუთარ სივრცეებში და მშვიდდებიან მათი ცქერით.
